Ο καλύτερος επιθετικός ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ ποδοσφαιριστής που έχουν δει τα ματάκια μας.
Όσες φορές και να βάλω τα εξειδικευμένα προγράμματα και τα μετρικά συστήματα, όσα στατιστικά και να έχω κρατήσει όλα αυτά τα χρόνια που τον παρακολουθώ όπως όλοι μας, όσα scouting reports και να έχω κάνει γι’ αυτόν τον τύπο, δεν θα κάτσω να αναλωθώ με νούμερα. Είναι εκτός συναγωνισμού.
Ο λόγος είναι ένας. Ότι πάντα ό,τι και να κατέγραφα, είχα καταλήξει πως αυτός ο Αργεντινός κοντούλης, είναι κάτι το διαφορετικό. Όπως και κάποιος άλλος που θα αναφερθεί παρακάτω, υπό διαφορετικό πρίσμα. Παρακολουθώ ποδόσφαιρο από το 1986 περίπου από 7 ετών, δίχως βέβαια να καταλαβαίνω πολλά ή να επεξεργάζομαι τεχνικά αυτά που έβλεπα. Θα ήταν αδύνατο άλλωστε. Με συνάρπαζε όμως όπως και όλα τα παιδάκια, αυτός που είχε φαντασία στο παιχνίδι του, αυτός που ντρίμπλαρε ή ήταν γρήγορος, καθώς και αυτός που σκόραρε συνεχώς.
Από τότε λοιπόν μέχρι και σήμερα έχω δει κυρίως από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 που άρχισα να δείχνω ενδιαφέρον και σε άλλα πράγματα σιγά σιγά εκτός από την ατομική τεχνική, δεκάδες ποδοσφαιριστές οι οποίοι με είχαν και έχουν κάνει να ενθουσιάζομαι μ’ αυτό που βλέπω. Ειδικότερα τα τελευταία 5 χρόνια που ασχολούμαι με τις αξιολογήσεις ποδοσφαιριστών μέσω συστημάτων scouting στα οποία υπάρχουν μέτρα και σταθμά, μετράει πάρα πολύ το αποτέλεσμα οποιασδήποτε πράξης που εκτελεί ένας ποδοσφαιριστής στο γήπεδο. Είναι και ένας από τους λόγους που δεν ”χωνεύω” καθόλου την ποδοσφαιρική οντότητα που λέγεται Νεϊμάρ. Δεν λέω ότι δεν έχει χαρίσματα. Έχει και μάλιστα αρκετά. Αλλά όλα τα υπόλοιπα που δεν έχει, με κάνουν να μην τον επέλεγα σε σχέση με άλλους ποδοσφαιριστές για το υψηλότερο δυνατό επίπεδο.
Αντίθετα ο Λιονέλ Μέσσι, είναι αυτό που λέμε πραγματικά το ”κάτι άλλο”. Θα περίμενε κανείς με βάση τα στοιχεία του παίκτη να είναι άλλος ένας βιρτουόζος που το αποτέλεσμα αυτών που κάνει, να είναι μια ”τρύπα στο νερό” σε μεγάλο ποσοστό. Κι όμως…ο Μέσσι είναι από άλλο ανέκδοτο.
Όλα τα έχει σε υπερθετικό βαθμό, στα 9άρια και στα 10άρια. Αν μπορούμε να επιλέξουμε κάποια ”σχετικά αδύναμα” χαρακτηριστικά του, θα λέγαμε για το Physique, το οποίο όμως μπορεί να είναι και θετικό ανάλογα με τις συνθήκες (που του το ενίσχυσαν κιόλας) και για τις γενικές ικανότητές του στον αέρα για σωματικές διεκδικήσεις και κεφαλιές. Ακόμα και οι υπόλοιποι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο, στα 35 στοιχεία που μετράω, θα βρω τουλάχιστον 5-6 τα οποία να μην είναι καλά ή να είναι μέτρια. Και φυσικά δύσκολα πιάνει κάποιος τα νούμερα του Αργεντινού στα τεχνικά κυρίως στοιχεία. Στον Μέσσι εκτός από αυτά τα δύο που αναφέραμε πριν, δεν υπάρχει τίποτε άλλο μέτριο. Ακόμη και στο μαρκάρισμα δεν είναι πλέον από τους χειρότερους μεσοεπιθετικούς και επιθετικούς ποδοσφαιριστές όταν του δοθεί ανάλογη εντολή.
Και για να πω για αυτήν την ατελείωτη και μεγάλων διαστάσεων σύγκριση που υπάρχει μεταξύ του Μέσσι και του Κριστιάνο Ρονάλντο. Υπέροχοι ποδοσφαιριστές και οι 2, ο καθένας όμως υπό διαφορετικό πρίσμα. Θα ακολουθήσει κάποια στιγμή και η έκθεση των στοιχείων του CR7.
Αυτό που μπορώ να πω μετά βεβαιότητας αν και δεν συμφωνώ 100% αλλά ελαφρώς λιγότερο, είναι πως ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος γήινος ποδοσφαιριστής που έχουν δει τα ματάκια μου και ο Μέσσι είναι ο εξωγήινος ποδοσφαιριστής που έχουν δει τα ματάκια μου. (αυτό το δανείστηκα από κάποιον άνθρωπο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος το είπε – ίσως ο Αρσέν Βενγκέρ;).
Κείμενο: Bασίλης Αλαμπορινός
