Κάποιος κοιτάει την ώρα, κάποιος στο δρόμο τρέχει, ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ.
Ας μας επιτραπεί η υιοθέτηση του γνωστού επιτυχημένου τραγουδιού της ροκ μπάντας ”Ξύλινα Σπαθιά” του Ημαθιώτη Παύλου Παυλίδη, για να περιγράψουμε την κατάσταση της βαθμολογικής συγκομιδής της ”Βασίλισσας του Βορρά”.
Ανυπομονεί η ομάδα για να πάρει νίκη και 3 βαθμούς μαζεμένους. Τρέχει, τρέχει, αλλά φτωχή η συγκομιδή μέχρι τώρα. Νωρίς είναι, οκ δεν διαφωνώ. ”ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ”. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, πάλι δεν διαφωνώ. Στο τακτικό κομμάτι της Βέροιας όμως υπάρχει θέμα.
Η ομάδα παίζει όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Δεν αμφιβάλλει κανένας περί τούτου. Δημιουργεί φάσεις. Όλο και σκοράρει και κάποιο γκολάκι. Παίζει ποδόσφαιρο κυριαρχίας και πιέζει επιθετικά τον αντίπαλο. Όμως η αμυντική λειτουργία και κυρίως οι καταστάσεις αμυντικών μεταβάσεων έχουν θέματα, πολλά θέματα. Το παραδέχτηκε και ο ίδιος ο προπονητής της ομάδας, Κώστας Ανυφαντάκης στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε μετά το ματς της ισοπαλίας με τον Θεσπρωτό.
Όταν δέχεσαι επαλειμμένα ταυτόσημα τέρματα (τα οποία είναι σχεδόν πάντα από ”τρύπημα” του άξονα σε μετάβαση), το πρωτάθλημα ξεκίνησε με μεγάλη καθυστέρηση, έκανες πολλά φιλικά και συχνά τονίζαμε ποιο είναι το πρόβλημα που έχει η ομάδα αλλά ακόμη και μετά από 4 επίσημες αγωνιστικές και αγώνες κυπέλλου αυτό δεν έχει διορθωθεί, τότε υπάρχει πρόβλημα το οποίο θα έπρεπε να έχει λυθεί χθες. Δεν κερδίζει η ομάδα αντίπαλους όπως τον Θεσπρωτό, αλλά και τον Απόλλωνα της Λάρισας μέσα στην έδρα της; Αδιανόητο!
Δεν λέμε ότι η Βέροια έχει τον Κασεμίρο και τον Φαν Ντάικ. Προς Θεού. Αλλά να μην απαξιώνουμε κιόλας τους αξιόμαχους ποδοσφαιριστές της…δηλαδή πώς τρώνε ”πλάτες” μονίμως στα τελευταία ματς ο Μαραγκός και ο Στίκας; Ένας αρχηγός ο οποίος διαθέτει ποιότητα, μεγάλη εμπειρία η οποία αντισταθμίζει στο έπακρο την φυσιολογική μείωση της έκρηξης και το έχει αποδείξει κι έναν ακόμη ο οποίος είναι ένας από τους ταχύτερους κεντρικούς αμυντικούς στην κατηγορία!
Η πρώτη γραμμή του ”χτισίματος” της επιθετικής οργάνωσης της Βέροιας είναι ψηλά. Παραμένει ακόμη και στη 2η φάση του build up πολύ ψηλά. Όταν δεν υπάρχει και κλασσικός κόφτης 6άρι, είναι αναπόφευκτο πως όταν χαθεί η μπάλα και δεν την ανακτά κανείς σε 1η ή 2η φάση (ή όταν δεν σταματάς τη ροή με κάποιο ”έξυπνο φάουλ”), θα δεχθείς transition από τον αντίπαλο που με 2-3 direct μπαλιές θα σου βγάλει φάση. Είναι τακτικό το λάθος το οποίο δεν έχει διορθωθεί ακόμη κι έχουμε επισημάνει πολλές φορές!
Κι αυτό το πράμα πια με το build up από χαμηλά και να ξεδιπλωνόμαστε κτλ…όλα καλά. Αποτέλεσμα όμως πρέπει να πάρεις! Στο ματς με αντίπαλο τον Μόρα, τα είπαμε…1-1 και έχεις κλείσει τον αντίπαλο στο δικό του αμυντικό 3ο και τον σφυροκοπείς στο τελευταίο τέταρτο. Και βγάζεις τον σέντερ φορ (ίσως λόγω ενοχλήσεων και σωστά κάνεις) αλλά βάζεις κεντρικό αμυντικό; Και όχι σε 3άδα αλλά τον έναν σε θέση πλαγίου μπακ; Που δεν μπορεί κιόλας; Ενώ μπορούσες κάλλιστα να περάσεις φορ τον Φασίδη με εσωτερική αλλαγή; Χτες στην Ηγουμενίτσα; Βγάζεις τον Μπούζα (χαφ) στο 1-1 και ενώ πάλι η ομάδα επιθετικά βρίσκεται σε καλό momentum για να σκοράρει βάζεις πάλι τον Περδίκη; Πάλι αμυντικό;
Μικραίνει έτσι η Βέροια, πηγαίνοντας να πάρει τις ισοπαλίες με ομάδες μικρότερου βεληνεκούς και ποιότητας και μάλιστα να βρίσκεται μονίμως πίσω στο σκορ. Καλή και η δημιουργία, καλό και το επιθετικό και όμορφο ποδόσφαιρο, αλλά οι παίκτες της ομάδας πρέπει να αρχίσουν και να μαρκάρουν με το ”μαχαίρι στα δόντια” κάποια στιγμή. Άλλωστε, ήμουν από τους πρώτους που βλέποντας τις προσθήκες της ομάδας και τον τρόπο παιχνιδιού στην αρχή, πως ο αντικειμενικός στόχος είναι η σωτηρία κι ας αφήσουμε τους ”fake πρωταθλητισμούς” μόνο και μόνο για να τα λέμε. Άνετη σωτηρία και στη μέση περίπου του πίνακα. Ίσως και λίγο παραπάνω. Πράγμα το οποίο δεν είναι καθόλου ουτοπικό.
Είμαι από αυτούς που μόνο της ”κερκίδας” δεν με λες. Δεν με εντυπωσιάζει ποτέ ό,τι και να κάνει ένας ποδοσφαιριστής αν δεν έχει θετική έκβαση αυτό που έχει χτίσει πριν. Δηλαδή, αν τρέχει, συνδυάζεται όμορφα, ντριμπλάρει κτλ. αλλά η τελική του μεταβίβαση ή το τελείωμα ή οτιδήποτε άλλο (σέντρες κτλ. ) δεν είναι τεχνικά καλά και δεν έχουν σωστή στόχευση, τότε αυτός ο παίκτης δεν μου κάνει. Πρέπει να δουλέψει στις εκτελέσεις για να τον υπολογίζω ως ποδοσφαιριστή ο οποίος κάνει τη διαφορά. Το ίδιο θα πω και για το κομμάτι της τακτικής διαχείρισης της ομάδας και των παικτών από τον πάγκο…
Πρέπει να τη ”δούμε αλλιώς” και να αλλάξουμε 2-3 πραγματάκια για να κερδίζει η ομάδα τους βαθμούς. Δεν έχει κακό υλικό. Όλοι λίγο πολύ είναι από αποδεκτοί μέχρι και καλοί παίκτες. Πρέπει όμως να πάρεις από όλο αυτό το σχέδιο, το 100% της απόδοσης των παικτών, με εφαρμογή υπομαδικής αμυντικής τακτικής που να αρμόζει. Εκεί είναι το μυστικό. Είναι ”φως φανάρι” πως η ομάδα πρέπει απαραίτητα να δουλέψει στο μαρκάρισμα και στον τρόπο αντιμετώπισης των επιθετικών μεταβάσεων των αντιπάλων.
Aς ελπίσουμε για καλύτερη συνέχεια…
Κείμενο: Bασίλης Αλαμπορινός
