Φανερά απογοητευμένη αλλά πρόθυμη να παλέψει για τα… αυτονόητα, η Πόπη Κωνσταντοπούλου.
Μιλώντας στo Metrosport.gr για τις καταγγελίες του ΠΣΑΠΠ εναντίον του Ερασιτέχνη Εργοτέλη και την απροθυμία της ομάδας να πληρώσει το χειρουργείο της, η νεαρή ποδοσφαιρίστρια ξετύλιξε το κουβάρι της υπόθεσης αρχίζοντας από την ημέρα που υπέστη ρήξη χιαστών, τις συνομιλίες που είχε με τους ανθρώπους του συλλόγου και τις εγγυήσεις που πήρε για την επέμβαση της.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στις προσπάθειες που κάνει εδώ και δύο μήνες για να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα αλλά και τους λόγους που την οδήγησαν στη δημοσιοποίηση του. Φυσικά, σχολίασε τη φράση “Χεσ@@με για την ποδοσφαιρίστρια”, αλλά και την ανακοίνωση της ομάδας της Κρήτης.
Τέλος, η Κωνσταντοπούλου τόνισε ότι δεν επιτίθεται σε κανέναν αλλά ο στόχος της είναι η επίλυση του προβλήματος ώστε πληρωθεί το χειρουργείο της.
“Για αυτό αποφάσισα να κάνω το χειρουργείο στη Θεσσαλονίκη”
Πώς εξελίχθηκε η φετινή χρονιά;
“Δεν εξελίχθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Όλα ήταν όμορφα για εμένα και δεν είχα κανένα παράπονο από κανέναν μέχρι τη στιγμή που τραυματίστηκα. Εκεί άλλαξαν όλα”.
Πώς προέκυψε ο τραυματισμός; Ποιες οι πρώτες σκέψεις;
“Σε ένα παιχνίδι με τον ΟΦΗ στις 12 Μαρτίου τραυματίστηκα. Κατάλαβα κατευθείαν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και στεναχωρήθηκα επειδή το έπαθα ξανά. Είναι η τρίτη φορά και επειδή γνώριζα τη διαδικασία, αμέσως άρχισα να σκέφτομαι τι είναι το καλύτερο για μένα. Αποφάσισα να φύγω από την Κρήτη και να έρθω στη Θεσσαλονίκη για να κάνω το χειρουργείο. Εδώ βρίσκεται η οικογένεια μου και αυτό θα με βοηθούσε ψυχολογικά και πρακτικά. Κάτι που είναι πολύ σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν σκέφτηκα τι θα γίνει με το χειρουργείο γιατί είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στην ομάδα”.
Η ομάδα συμφώνησε να μεταβείς στη Θεσσαλονίκη;
“Ναι, μου είπαν να κάνω το καλύτερο για εμένα. Μου πρότειναν δύο γιατρούς, μάλιστα, εκεί στην Κρήτη έναν στο δημόσιο νοσοκομείο και έναν ιδιώτη. Απλά επέλεξα να επιστρέψω για να είμαι κοντά στην οικογένεια μου. Είναι και λογικό, νομίζω”.
Πώς πήγε το χειρουργείο;
“Ο τραυματισμός ήταν δύσκολος. Έπαθα ρήξη πρόσθιου χιαστού, μηνίσκος έξω και μέσα και χόνδρος. Το πόδι μου το κατέστρεψα. Χρειάστηκε να γίνει επέμβαση πέντε ωρών και να φανταστείς ότι ξύπνησα μετά από δύο ώρες. Μου είχαν κάνει διπλή νάρκωση. Ήταν δύσκολο αλλά θα ξαναπαίξω μπάλα!”.
Πόσο σε επηρέασε ψυχολογικά;
“Ο τραυματισμός ήρθε έναν αγώνα πριν τα πλέι οφ. Ζούσα για να παίξω στα πλέι οφ. Πίστευα σε αυτή την ομάδα και ήμουν αποφασισμένη να τα δώσω όλα εγώ και οι συμπαίκτριες μου για να πάρουν το πρωτάθλημα. Είχαμε ένα κοινό στόχο και περιμέναμε τα πλέι οφ για να σηκώσουμε την κούπα”.
“Δεν κάνουμε καμία επίθεση ούτε εγώ ούτε ο ΠΣΑΠΠ – Απλά εκφράζω το παράπονο μου”
Μετά το χειρουργείο σε πήρε κάποιος από την ομάδα;
“Ενδιαφέρθηκαν οι συμπαίκτριες μου για την κατάσταση μου και ο τεχνικός διευθυντής. Κανένας άλλος δεν με κάλεσε έστω για να μου πει περαστικά. Σίγουρα ο καθένας έχει τα προβλήματα του αλλά πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι. Ούτε ο προπονητής με πήρε. Ήθελα απλά να μου πουν ένα περαστικά. Βέβαια, δεν περιμένω να λειτουργούν όλοι όπως εγώ”.
Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζες και διαβάσαμε όλοι ξαφνικά την ανακοίνωση του ΠΣΑΠΠ. Πώς φτάσαμε σε αυτή; Τι ακριβώς έγινε;
“Δεν κάνουμε καμία επίθεση ούτε εγώ ούτε ο ΠΣΑΠΠ! Δεν επιτίθομαι σε κανέναν απλά εκφράζω το παράπονο σαν παίκτρια. Ίσως επειδή είμαι η πρώτη φαίνεται τόσο επιθετικό. Δεν θέλω να κάνω τον ήρωα. Απλά εκφράζω το παράπονο μου! Δεν είμαι θυμωμένη, είμαι απογοητευμένη με τη στάση τους.
Εδώ και 1.5 μήνα προσπαθούμε με τον ΠΣΑΠΠ να βρούμε μια λύση χωρίς να δώσουμε κανένα δικαίωμα. Δεν ζήτησα λεφτά για την τσέπη μου! Ζητάω απλά το αυτονόητο. Σίγουρα, καταλαβαίνω ότι το κόστος του χειρουργείου είναι ιδιαίτερα υψηλό αλλά τους είχα ενημερώσει σχετικά και μου έδωσαν την έγκριση τους να προχωρήσω. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της επέμβασης βρέθηκε και ένας ‘κρυφός’ τραυματισμός στο σημείο που δεν φάνηκε από τη μαγνητική και ρωτήσαμε και πάλι για το αν μπορεί να προχωρήσει ο γιατρός. Η μητέρα μου πήρε τηλέφωνο τον πρόεδρο που δεν το σήκωσε και έπειτα, απευθύνθηκε στον τεχνικό διευθυντή που της είπε να προχωρήσουμε. Πήραμε έγκριση από την ομάδα και συνεχίσαμε.
Όταν στάλθηκε το σύνολο του ποσού, μου είπαν ότι διαθέτουν μόνο 2000 ευρώ για τον τραυματισμό μου. Όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό, γνωρίζουν ότι δεν αρκούν αυτά τα λεφτά για επέμβαση χιαστού. Δεν με είχαν ενημερώσει πιο πριν και δεν έχουν καμία κίνηση να δώσουν και αυτό το ποσό μέχρι τώρα. Δεν έχουν κάνει κάποια κίνηση. Το χειρουργείο έγινε στις 22 Μαρτίου και είναι ακόμη απλήρωτο. Έχω εκτεθεί σε κλινική, αναισθησιολόγο και γιατρό. Σαν σύλλογος πρέπει να δώσει τα χρήματα και έπειτα θα εισπράξει ένα σημαντικό ποσό από την ΕΠΟ”.
Έχουν περάσει δύο μήνες από τότε, όμως…
“Προσπάθησα να βρω λύσεις χωρίς να δημοσιοποιήσω κάτι. Το έκανα γιατί εκείνοι με έφτασαν σε αυτό το σημείο λόγω της συμπεριφοράς τους. Δεν είχα σκοπό να φτάσω σε τέτοιο σημείο. Είδα τη συμπεριφορά τους και απλά εκφράζω το παράπονο μου. Σίγουρα δεν ρίχνω ευθύνη σε έναν άνθρωπο. Δεν έχει ευθύνη μόνο ο πρόεδρος ή ο τεχνικός διευθυντής αλλά όλος ο σύλλογος. Θέλω να βρεθεί μια λύση και η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να κάτσουμε στο τραπέζι και να τη βρούμε όλοι μαζί. Κάτι που δεν έγινε ποτέ γιατί ο καθένας έλεγε το δικό του. Εδώ και τόσο καιρό δεν βρισκόταν καμία λύση και στο τέλος άκουσα και τη φράση αυτή”.
Πώς έφτασε στα αυτιά σου;
“Ο πρόεδρος του ΠΣΑΠΠ είχε έρθει στο σπίτι μου για να συζητήσουμε και πήρε τηλέφωνο ένα μέλος του Εργοτέλη και το άκουσα από το τηλέφωνο που το είπε”.
Ποια ήταν η αντίδραση σου;
“Ήταν κάτι που με στεναχώρησε. Είναι κάτι που δεν τιμά τον άνθρωπο που το είπε, τον σύλλογο αλλά και την προσφορά μου στην ομάδα. Ξέρουν πολύ καλά ποια είμαι, ποιος είναι ο χαρακτήρας μου και η προσωπικότητα μου. Είναι κρίμα να λέγονται τέτοιες κουβέντες. Δεν ζητάω χρήματα για εμένα και δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τον πρόεδρο. Ίσα ίσα οφείλω να πω ότι τρία χρόνια που είμαι στην ομάδα, μου έχει συμπεριφερθεί απίστευτα. Είχα το φαγητό και τη στέγη μου. Την ανέβασε αγωνιστικά την ομάδα και θέλει να εξελίσσεται. Δεν είχα παράπονα μέχρι τη στιγμή που τραυματίστηκα. Στα δύσκολα ήθελα να έχω μια διαφορετική αντιμετώπιση, να με στηρίξουν διαφορετικά και να μην κάνουν επίθεση σε εμένα και στον ΠΣΑΠΠ”.
“Θέλω να βρεθεί μια λύση και όχι να παίζουμε πινγκ πονγκ ευθυνών”
Μετά την ανακοίνωση του ΠΣΑΠΠ επικοινώνησε κάποιος από τον Εργοτέλη μαζί σου;
“Δεν έχω καμία επικοινωνία με κανέναν, ό,τι κάνουν, το κάνουν με ανακοινώσεις. Είπαν ότι προσπάθησαν να επικοινωνήσουν με τον γιατρό μου. Έκαναν ένα τηλεφώνημα; Δεν ξαναπροσπάθησαν; Εμείς προσπαθούσε δύο μήνες να βρεθεί μια λύση. Ειλικρινά, με έχει κουράσει όλη αυτή η κατάσταση. Νιώθω πίεση, κούραση και άγχος. Θέλω να βρεθεί μια λύση. Είμαι απογοητευμένη”.
Πώς θα σχολίαζες την ανακοίνωση της ομάδας
“Μια ανακοίνωση χωρίς ουσία, η οποία δεν επικεντρώνεται στο πρόβλημα που είναι το χειρουργείο μου. Απλά επιβράβευσαν τους ανθρώπους που έχουν στηρίξει οικονομικά την ομάδα, λες και εγώ αμφισβήτησα το έργο τους. Θα το ξαναπώ δεν ζήτησα χρήματα για εμένα, ζητάω απλά να βρεθεί λύση στο χειρουργείο μου!
Όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στην ομάδα μου έδιναν την αίσθηση ότι μπορώ να στηριχθώ πάνω τους και να τους εμπιστευτώ. Τους ρώτησα για τα χειρουργεία και μου είπαν να κάνω το καλύτερο για εμένα. Έχω πάρει έγκριση από δύο πρόσωπα και δεν μπορεί να μου πει κάποιος κάτι. Τους εμπιστεύτηκα και την άνεση αυτή μου την έδωσαν εκείνοι.
Σίγουρα το ποσό ήταν μεγάλο αλλά όταν θέλουμε να λέμε ότι κάνουμε πρωταθλητισμό, πρέπει να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και να βρίσκουμε μια λύση. Δεν είναι σωστό να μιλάμε εγωιστικά. Θέλω να βρεθεί μια λύση και όχι να παίζουμε πινγκ πονγκ ευθυνών.
Έχει ειπωθεί ότι πρέπει να διαμορφώσω χαρακτήρα για να μπορώ να παίζω και ότι μου έβαλαν λόγια και τα είπα αυτά. Όσοι είναι στην ομάδα ξέρουν, όπως και εγώ, ποια είμαι και ποια είναι προσωπικότητα μου”.
Ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις σου;
“Όλη αυτή η κατάσταση με έχει απογοητεύσει. Έχω να κοιμηθώ φυσιολογικά δύο μήνες. Κοιμάμαι στις τρεις το πρωί και ξυπνάω στις επτά το πρωί. Ντρέπομαι να πάω στον γιατρό μου. Δε φταίω σε κάτι, απλά νιώθω ντροπή. Δεν ήθελα να πάρει τόση έκταση το θέμα γιατί πέρασα όμορφες στιγμές στον Εργοτέλη, ένιωθα ότι είχα βρει μια οικογένεια. Δεν ξέρω τι θα γίνει από εδώ και στο εξής. Δεν το έχω σκεφτεί κιόλας. Κουράστηκα ψυχολογικά και δεν ξέρω αν έχω την αντοχή να κινηθώ κάπως αλλιώς. Έχω μάθει να παλεύω και να αντιμετωπίζω κάθε εμπόδιο. Θέλω να είμαι αισιόδοξη και απλά να βρεθεί μια λύση”.
Ποια η στάση της οικογένειας σου;
“Προσπαθώ να τους κρατήσω από έξω. Προσπαθώ να τους κρύψω το πως νιώθω για την ψυχική τους υγεία. Αυτό είναι το καλύτερο για εκείνους. Τους έχω πει ότι θα βρω τη λύση”.
