Γράφει ο “Κατάσκοπος”
“Φωτιές” βγάζει ο ΠΑΟΚ εδώ και ένα μήνα. Ο Ρουμάνος έχει δημιουργήσει μια καλοκουρδισμένη μηχανή που βάζει 4άρες και 5άρες. Αν συνεχίσει τέτοιες εμφανίσεις, τότε θα είναι το πρώτο φαβορί για το πρωτάθλημα και μπορεί να μπει απευθείας στους “16” του Europa League. Ο τρόπος που αναπτύσσεται ο Δικέφαλος, οι φάσεις που δημιουργεί και οι διαφορετικοί σκόρερ του, είναι για να διδάσκεται σε σεμινάρια. Ειλικρινά, δεν το περίμενα, μέσα Νοεμβρίου ο ΠΑΟΚ να παίζει τέτοια μπαλάρα.
Αντίθετα, η ΑΕΚ πήρε την ισοπαλία στο 90′ από ένα χωριό της Ιρλανδίας. Η Ένωση κάνει “μπαμ” από χιλιόμετρα πως είναι ντεφορμέ και ότι χρειάζεται ενίσχυση σε 5 τουλάχιστον θέσεις. Αν συνεχίσει έτσι θα μείνει πίσω στην βαθμολογία και βλέπω να τερματίζει στην 3η ή στην 4η θέση. Ηλιόπουλε βάλε το χέρι στην τσέπη και φέρε παικταράδες. Με… δεν βάφονται αβγά
Από την άλλη πλευρά ο Παναθηναϊκός πήρε σπουδαίο διπλό μέσα στην Σουηδία. Ο Μπενίτεθ έπαιξε έξυπνα και χτύπησε σαν «κόμπρα» στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ξεκίνησε το ματς με δύο εξάρια, Σιώπη και Τσιριβέγια. Αρχικά, αυτό που τον ένοιαζε είναι να μην δεχθεί γκολ. Εφόσον έχασε το πέναλτι ο Σφιντέρσκι, στη συνέχεια το πήγαινε το ματσάκι «λάου-λάου» με τον Νίκο Χατζηνικολάου. Έπρεπε να έχει υπομονή και να μην παρασυρθεί από τον ρυθμό. Όπως και έκανε! Και χτύπησε στο τέλος σαν «κόμπρα». Εκεί μίλησε η εμπειρία και η προσωπικότητα του Μπενίτεθ. Αυτός το πήρε το ματς!
Πάμε τώρα στον Ολυμπιακό. Όταν δεν τελειώνεις το παιχνίδι, τρως ένα γκολάκι στο 92′ και τέζα ο καμπούρης. Αυτός ο Μάρτινς παικταράς, αλλά επιπόλαιος και χασογκόλης. Με την Αϊντχόφεν ήταν ο κορυφαίος, αλλά και ο μοιραίος! Θα μου πεις, αν τα παστέλωνε, στην Ελλάδα θα έπαιζε; Δύσκολα πλέον θα προκριθεί ο Ολυμπιακός. Έχει μόλις 2 βαθμούς σε 4 ματς και ακολουθεί Ρεαλ, καλώς τα παιδιά 4-0.
Πάμε λίγο να σχολιάσουμε και τα δικά μας εδώ στη Βέροια. Πολλοί φίλοι μου, μου ζητάνε συνέχεια να γράφω πιο συχνά για την «Βασίλισσα» Παρακολουθώ την ομάδα της πόλης μου και ειλικρινά εύχομαι ο Αγάπιος να τα καταφέρει και να πάρει το πρωτάθλημα. Η ομάδα έχει άμυνα από «ατσάλι». Δεν δέχεται γκολ με τίποτα. Και τον Βίνι και τον Εμπαπέ να μου φέρεις, εγώ δεν δέχομαι τέρμα! Πάει και τελείωσε…
Αυτό που μου έχει προκαλέσει θετική εντύπωση είναι πως αυτή η ομάδα έχει γίνει μια οικογένεια. Βλέπω τα βιντεάκια από τα αποδυτήρια, τον τρόπο που πανηγυρίζουν στα γκολ και χαίρομαι για το θερμό κλίμα που υπάρχει στο εσωτερικό της ομάδας.
Έτσι είναι αν έχεις για μαέστρο το Γερμανικό τεθωρακισμένο άρμα μάχης (Panzer). Ο Παναγιώτης Παντσερίδης είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από το καλό κλίμα που έχει δημιουργηθεί και παίζει μπαλίτσα με την ψυχοσύνθεση των ποδοσφαιριστών. Για όσους έχουν παίξει μπάλα σε κορυφαίο επίπεδο, γνωρίζουν πολύ καλά, πως τέτοια νευραλγικά πόστα είναι το «Α και το Ω» για έναν σύλλογο που θέλει να πρωταγωνιστήσει. Είναι αξιόλογο και καλό παιδί! Τον αγαπάω και ας μην ξέρει ποιος γράφει αυτές τις λέξεις…
