Ο προπονητής του Άθλου Αλεξάνδρειας (Α’ ΕΚΑΣΚΕΜ), Βασίλης Αγγέλης, μίλησε στην εκπομπή «Κάθε πόλη μια μπασκέτα» του EOK WebRadio με τον Αργύρη Παγαρτάνη.
Αναλυτικά είπε:
Για την πρόκρισή τους στον τελικό του πρωταθλήματος: «Η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος είναι πάντα μια ιδιαίτερη στιγμή, μια ικανοποίηση για όλους όσους συμμετέχουν στην ομάδα. Φυσικά αυτός είναι και ο στόχος μετά, θες να φτάσεις μέχρι το τέρμα. Στα τοπικά πρωταθλήματα δεν είναι εύκολη η όλη διαδικασία, πρέπει να κρατάς αναμμένη τη “φλόγα” στους παίκτες, τον κόσμο. Οι καθυστερήσεις των αγώνων είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό πρόβλημα επίσης. Όλα αυτά μάς κάνουν να το “τρέχουμε” όσο καλύτερα μπορούμε».
Για το ενδιαφέρον του κόσμου: «Η ιδιαιτερότητα αυτή είναι πολύ μεγάλη πρέπει να έχεις πολλά πράγματα να προσφέρεις και στους αθλητές και στον κόσμο που παρακολουθεί το πρωτάθλημα. Η άποψή μου είναι ότι πρέπει πάντα να δίνουμε το καλύτερο δυνατό για να κρατάμε το ενδιαφέρον “ζωντανό” και να έχουμε τον κόσμο στο γήπεδο. Εμείς είμαστε μια κυρίως ακαδημία μπάσκετ, που πρωταρχικός της στόχος είναι να έχει ένα πολύ καλό επίπεδο όσον αφορά τα τμήματα των ακαδημιών. Η πορεία της ανδρικής ομάδας θέλουμε να συνάδει με αυτό, θέλουμε να παίζουμε ωραίο και γρήγορο μπάσκετ, να παίζουν νεαροί αθλητές ως επί το πλείστων που προέρχονται απ’ τις ακαδημίες μας και να κρατάμε το ενδιαφέρον των παιδιών και των γονέων τους να έρχονται στο γήπεδο. Το καταφέραμε φέτος και αυτή ήταν ίσως η μεγαλύτερή μας επιτυχία. Το γήπεδο ήταν γεμάτο κυρίως με γονείς και παιδιά των ακαδημιών. Τα παιδιά βλέπουν την εξέλιξη και πώς ένας αθλητής μπορεί να πάει παραπάνω και αυτό τούς δημιουργεί ένα έξτρα ερέθισμα και κίνητρο. Προσπαθούμε να δίνουμε συνέχεια στα όνειρα και τις φιλοδοξίες των παιδιών».
Για τη σημαντικότητα για έναν παίκτη να έχει περάσει από χαμηλότερες κατηγορίες: «Μια πολύ μεγάλη ευτυχία στην καριέρα μου ήταν να έχω στα 15 του τον Κώστα Σλούκα. Από 12 μέχρι 18 ήμασταν μαζί. Ο Κώστας ακόμη μου στέλνει μηνύματα και όταν του λέω “Τι ωραία εμφάνιση έκανες”, μου λέει “Ήταν πάρα πολύ μεγάλο σχολείο η Γ’ Εθνική για εμένα. Δε θα ήταν έτσι τα πράγματα αν δεν έπαιζα σε αυτήν την κατηγορία στα 15 μου”. Είναι πολύ μεγάλη υπόθεση, πρέπει να το περάσουν τα παιδιά και να συμμετέχουν σε αυτές τις κατηγορίες και αν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να φτάσουν πολύ ψηλότερα. Όσοι μεγάλοι παίκτες έπαιξαν σε υψηλό επίπεδο, το να περάσουν μέσα απ’ τις ομάδες αυτών των κατηγοριών ήταν ένα τεράστιο “σχολείο”. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα παιδιών που ανέβηκαν σκαλί-σκαλί δίχως να έχουν περάσει από εθνικές ομάδες, κλιμάκια ή διαδικασίες του “φαίνεσθαι”».
