Ο υπεύθυνος του αναπτυξιακού προγράμματος της ΕΟΚ με καταγωγή από τη Βέροια, Κώστας Τσαρτσαρής, φιλοξενήθηκε στην εκπομπή “Άμεσο Ριπλέι” του ΕΟΚ WebRadio με τον Γιάννη Λαμπίρη και τον Γρηγόρη Παπαβασιλείου.
Μεταξύ άλλων, είπε:
Για την ανάληψη ομίλου του προ-ολυμπιακού τουρνουά απ’ την Ελλάδα: “Καταρχάς, είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο τουρνουά. Λίγες ημέρες, εξαιρετικές ομάδες, αλλά και άγνωστες ομάδες, από διαφορετικές μπασκετικές σχολές. Δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς ή να προετοιμάσεις το επόμενο παιχνίδι, οπότε θα πρέπει να γίνει από πριν η δουλειά. Αυτό που πρέπει να κοιτάξουμε είναι τον εαυτό μας. Καταρχάς, ποιοι παίκτες θα έρθουν, ποιο θα είναι το ρόστερ και, από ‘κει και πέρα, να καταρτιστεί ένα σχέδιο απ’ το προπονητικό team και τον Βασίλη Σπανούλη σχετικά με το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις ομάδες. Το ότι γίνεται στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ θετικό, πάντα είναι καλό να παίζεις στη χώρα σου. Είναι ένα αβαντάζ, αλλά δεν αποτελεί και σιγουριά ότι το εισιτήριο θα έρθει στα χέρια”.
Για το ρόστερ της Εθνικής στο προ-ολυμπιακό: “Η χρονική περίοδος που γίνεται δεν είναι εύκολη. Όχι μόνο το ΝΒΑ τελειώνει πολύ αργά και δεν ξέρουμε μέχρι πού θα φτάσει ο Γιάννης, αλλά και τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα κάπου εκεί τελειώνουν. Πολλά μπορούν να συμβούν μέχρι τότε. Καλό είναι απλά να περιμένουμε, να ελπίζουμε ότι τα παιδιά θα είναι υγιή και να έχουν τη διάθεση ν’ ακολουθήσουν πρώτα απ’ όλα”.
Για τον προπονητή της Εθνικής Ανδρών, Βασίλη Σπανούλη: “Ο Βασίλης έχει το μπάσκετ μες στο αίμα του. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά είναι η αλήθεια. Δεν τον έχω ακούσει να μιλάει για τίποτα άλλο πέρα από το μπάσκετ. Είναι ένας άνθρωπος που καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά το άθλημα, έχει διάθεση, έχει φιλοδοξίες και θέλει να πετύχει και σ’ αυτό. Αυτό το προσόν του Βασίλη είναι που τον έφερε τόσο ψηλά, ότι ήταν πάρα πολύ φιλόδοξος και ήθελε πραγματικά να “τρυπήσει” το ταβάνι του. Και αυτό θα κάνει και σαν προπονητής”.
Για τον χαμένο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2006: “Για να είμαστε δίκαιοι, εκείνη η γενιά των Ισπανών ήταν εκ των κορυφαίων που έχει περάσει απ’ τα ευρωπαϊκά, αλλά και παγκόσμια γήπεδα. Φυσικά κι έπαιξε ρόλο το ότι εμείς κερδίσαμε το αδιαφιλονίκητο φαβορί, τις ΗΠΑ, το ότι ο Παού Γκασόλ δεν έπαιξε και το ότι περιμέναμε την Αργεντινή αντί της Ισπανίας στον τελικό. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι τουλάχιστον να παρουσιαζόμασταν πιο μαχητικοί στο γήπεδο και να μην είχαμε τη διαφορά που είχαμε στο τέλος”.
Για τη φετινή Ευρωλίγκα: “Είναι πάρα πολύ γοητευτικό αυτό που έχουν… σκαρφιστεί οι ιθύνοντες. Κάθε βδομάδα βλέπουμε εντυπωσιακά παιχνίδια, μας κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι το τέλος. Αυτό το σύστημα δίνει κι ένα “άλλοθι” και… συγχωροχάρτι αν κάνεις μια ήττα εκτός προγράμματος, έχεις το χρόνο να το διορθώσεις. Μιλάμε για έναν “μαραθώνιο” πια και όχι ένα απλό τουρνουά”.
Για το ότι ο Παναθηναϊκός έχει χάσει ματς που κρίνονται στο φινάλε: “Το βασικό πρόβλημα είναι ότι είναι μια καινούργια ομάδα, με πολλούς καινούργιους παίκτες και χρειάζεται να βρουν λίγο ο καθένας τον ρόλο του, να καταλάβουν τι πρέπει να γίνει στις τελευταίες φάσεις. Αυτό θα το βρουν στη πορεία. Υπάρχουν παίκτες με προσωπικότητα στον φετινό Παναθηναϊκό, όπου μπορούν να τελειώσουν τέτοιες φάσεις, απλά θέλει λίγο υπομονή. Όπως λέμε πάντα, όλα μπαίνουν κι όλα βγαίνουν και αυτή είναι η ομορφιά του μπάσκετ”.
