Το σπουδαίο αυτό moto, πρέπει να περνάει και στους λιλιπούτειους πρωταγωνιστές του ποδοσφαίρου. Τους πραγματικούς πρωταγωνιστές.
Το ψυχικό και πνευματικό κομμάτι των στοιχείων των ποδοσφαιριστών, αποτελεί πραγματικά το 1ο στη σειρά ”κλειδί” της επιτυχίας. Είναι θέμα της προσωπικότητας βέβαια του καθενός και παίζει και το ρόλο του για το πώς έχει διαμορφωθεί ο χαρακτήρας κάποιου, από το σπίτι και την οικογένεια.
Έτσι και στις σχολές ποδοσφαίρου, οι οποίες οφείλουν να λειτουργούν σαν μια μεγαλογραφία της οικογένειας, οι προπονητές προσπαθούν να εμφυσήσουν αυτήν την ψυχοθετική ατομική κατάσταση στους μικρούς μας φίλους και πολύ καλά κάνουν. Δεν είναι απλά μία στήριξη ή για να δείξουν πως θα προσέξουν το παιδί του κάθε γονέα. Έχει ουσιαστικό ρόλο αυτή η κίνηση.
Στις ηλικίες των λεγόμενων πρώιμων τμημάτων υποδομών στο ποδόσφαιρο (5-15 ετών), όλα τα παιδιά θέλουν να συμμετάσχουν όπως μπορούν, στο πιο όμορφο άθλημα και παιχνίδι στον κόσμο. Η στήριξη και ο τρόπος με τον οποίο θα την πράξει ο κάθε προπονητής σε περίπτωση που ένα μικρό παιδί πέσει κάτω, χτυπήσει λιγάκι ή ακόμη και τραυματιστεί με εμφανές αποτέλεσμα πάνω στο σώμα του, παίζει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του γενικότερα, αλλά και στο ποδόσφαιρο αν θα επιλέξει μελλοντικά ενδεχομένως επαγγελματική πορεία σ’ αυτό.
Το να βρίσκει κάποιος αμέσως το ψυχικό σθένος πρώτα να αντιμετωπίσει την ”fail” κατάσταση πνευματικά και έπειτα οργανικά και σωματικά, αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα για το πώς θα διαμορφωθούν στο μέλλον τα ψυχικά στοιχεία της αποφασιστικότητας, της ακαριαίας λήψης απόφασης πράξης μιας μεταβίβασης ή ενός τελειώματος που παίζει έναν μοναδικό ρόλο στο ποδόσφαιρο, καθώς και για τα στοιχεία της γενναιότητας πάνω στις φάσεις, για την επιρροή και την ικανότητα αρχηγικών τάσεων που μπορεί να αναπτύξει ή ακόμη και για το πώς μπορεί να συνεργαστεί επαγγελματικά με τους συναδέλφους του.
Η χαρά του παιχνιδιού, η κοινωνικότητα και η συναναστροφή με τους φίλους και τις παρέες στην ομάδα, είναι τα πιο σημαντικά πράγματα για να αισθάνονται οι μικροί μας φίλοι άνετα και όμορφα μ’ αυτό που επέλεξαν ως εξωσχολική εμπειρία. Αλλά η συμπαράσταση και η αλληλοστήριξη μεταξύ των παιδιών μεταξύ τους αλλά και από την πλευρά των υπευθύνων προπονητών ή στελεχών, είναι ακόμη σημαντικότερη!
Παίξτε με τους φίλους σας, γελάστε, τρέξτε, ιδρώστε, ”μαλώστε” ακόμη κιόλας μέσα στα πλαίσια της φιλίας σας (άλλωστε και στις οικογένειες μαλώνουν οι άνθρωποι κάποιες φορές) αλλά να τα ”βρίσκετε” γρήγορα, διότι πιο σημαντική είναι η παρέα σας παρά το παιχνίδι το ίδιο. Να στηρίζετε ο ένας τον άλλον και να σέβεστε και να αγαπάτε και τους αντιπάλους σας. Κι αυτοί παιδιά σαν εσάς είναι, που έχουν δημιουργήσει μια άλλη ομάδα, μια άλλη οικογένεια, κάπου σε κάποιο άλλο μέρος.
”Επιτρέπεται να πέφτεις, επιβάλλεται να σηκωθείς”.
Κείμενο: Βασίλης Αλαμπορινός
